Ik heb ervaring met volwassenen met diverse beperkingen. Denk o.a. aan ADHD, PDD-NOS, Syndroom van Down, psychiatrische problemen en in het bijzonder autisme. Ik heb gewerkt als groepsbegeleider in een woongemeenschap voor mensen met een verstandelijke beperking, als persoonlijk begeleider in één op één situaties, op de dagbesteding als activiteitenbegeleider en in een kunstatelier voor mensen met een verstandelijke beperking.
De puurheid van deze mensen raakt mij enorm. Ik kan omgaan met agressie en niet wenselijk gedrag. Duidelijk communiceren en grenzen aangeven is hierbij belangrijk, maar vooral ook liefde, respect en ruimte om te mogen zijn wie je bent. Met volwassenen werk ik vanuit het principe van Contactgericht Ondersteunen.
Zie voor Contactgericht Ondersteunen:
Een stukje uit mijn verslag over het werken met een autistische vrouw. Ik was destijds haar persoonlijk begeleider in een woongroep voor volwassenen met een verstandelijke beperking.
“Toen ik de huiskamer binnen kwam liep A. meteen naar mij toe, keek mij met een wanhopige blik aan en pakte mijn handen vast. ‘Ik wil naar de stad, kleding kopen’ fluisterde ze heel zachtjes. Ze had al heel lang deze wens maar mijn collega’s vonden dit geen goed idee omdat ze regelmatig heel hard kon gillen en af toe agressief gedrag vertoonde. Ik dacht daar anders over. Ik voelde haar intense verlangen en het leek mij eigenlijk niet zo’n groot probleem als ze zou gaan gillen of iets anders ongewenst zou doen. Na lang overleg werd besloten dat ik toch met haar mocht gaan, mits er een andere begeleider met een andere cliënt mee zou gaan om eventueel te helpen als ‘het mis zou gaan’.
“Het werd een waar feestje! A. zocht voor het eerst van haar leven haar eigen kleding uit. In haar kast had ze allemaal grijze en donkerblauwe rokken hangen. Maar dit bleek helemaal niet haar smaak te zijn, ze koos namelijk voor allemaal fleurige rokken en blouses. Wat was dit heerlijk om te zien en wat hebben we genoten. Ze heeft helemaal niet gegild. Bovendien hebben we samen ook nog ergens wat gedronken en gegeten, het ging allemaal prima.
“Het mooiste van de dag kwam nog. Toen we thuis waren en A. zich omgekleed had en in haar nieuwe kleding de kamer binnen stapte werd ze overladen met complimentjes en haar altijd zo strakke en gespannen gezichtje was veranderd in een blij en zacht gelaat.”
